കളികള്‍ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നു ഒരു കാലത്ത് . പന്ത് കളി , കുട്ടിയും കോലും ,
തൊട്ടുമണ്ടിക്കളി , സാറ്റ് , പമ്പരംഏറ് , ഗോലി കളി , കക്ക്, കൊത്തം കല്ല് ,
വള്ളിച്ചാട്ടം , അമ്മാനമാടല്‍ , കുറ്റിപ്പുര കെട്ടി ചോറും കറിയും വെക്കല്‍
.. അങ്ങനെയങ്ങനെ .സ്‌കൂള്‍ വിട്ടുവന്ന പാടെ വല്ലതും കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി ,
പാടത്തെക്കോ , പറമ്പിലേക്കോ , കളിക്കളങ്ങളിലേക്കോ വീടിന്റെ
പിന്‍വശത്തെക്കോ ഓട്ടം. പിന്നെ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം മതിമറന്നു കളിച്ചു
കൂത്താടി ശരീരം മുഴുവന്‍ മണ്ണും ചെളിയുമായി കാലിലും തുടയിലുമൊക്കെ
പോറലുകളും മുറിയലുകളുമായി സന്ധ്യയോടെ വീട്ടില്‍ എത്തിയിരുന്ന കുസൃതി നിറഞ്ഞ
കാലം . മറക്കാന്‍ കഴിയാത്ത , ഓര്‍മ്മയില്‍ പോലും മധുരം നിറയുന്ന ബാല്യ
കാലം ..കുട്ടിക്കാലത്തെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ചിത്രം , ഒരു കവിത ,
ഒരോര്‍മ്മ ഇതൊക്കെ ആ കാലത്തെ നമ്മുടെ മനസ്സിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകും…
നാം അറിയാതെ അല്‍പനേരം അന്നത്തെ ആ കുട്ടിയായി മാറും . മനസ്സില്‍ നിന്ന്
ഒരിക്കലും പടിയിറങ്ങി പോകാത്ത ഗൃഹാതുര സ്മരണയായി ബാല്യകാലം ഉള്ളില്‍
കിടന്നു ഓളം വെട്ടും .എന്നാല്‍ ഇന്നത്തെ കുട്ടികള്‍ക്ക് ഇത്തരം കളികളെ
കുറിച്ചൊന്നും അറിയില്ല . കാലം മാറിയപ്പോള്‍ കഥ മാത്രമല്ല കളികളും ഏറെ
മാറി.
തികച്ചും യാന്ത്രികമാണ് പുതിയ കാലത്തെ കുട്ടികളുടെ ജീവിതം .
അടച്ചിട്ട മുറിയില്‍ നിന്ന് സ്‌കൂള്‍ ബസ്സിലേക്ക് . അവിടെ നിന്ന് സ്‌കൂള്‍ മുറികളിലേക്ക് . വീണ്ടും ബസിലേക്ക് . വീട്ടിലേക്ക്.
സ്വയം ചെറുതായി ചെറുതായി തന്റെ ചതുരങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ കറങ്ങുകയാണ് പുതിയ തലമുറ .
അവരുടെ വിനോദങ്ങളും വിചാരങ്ങളും വിനിമയങ്ങളും തികച്ചും
വ്യക്ത്യാധിഷ്ടിതമാകുന്നു.മതിലുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ വളരുന്ന കുട്ടികള്‍
സമീപനങ്ങളിലും പെരുമാറ്റങ്ങളിലും മതിലുകള്‍ ഇല്ലാത്തവരായിപ്പോയി
എന്നതാണ് പുതിയ കാലത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ വൈരുധ്യം .പണ്ട് വലിയവരെ
ബഹുമാനിക്കുക , മുതിര്‍ന്നവരെ ആദരിക്കുക , അവരെ കാണുമ്പോള്‍ മടക്കി കുത്തിയ
മുണ്ട് താഴ്ത്തിയിടുക ,
അവരുടെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ മെല്ലെ സംസാരിക്കുക എന്നിവയൊക്കെ കുട്ടികളുടെ ശീലമായിരുന്നു . ഇന്ന് കുട്ടികള്‍ക്ക് എല്ലാവരും സമന്മാരാണ് .
ആരും വലിയവരല്ല ; ആരും ചെറിയവരുമല്ല എന്ന മട്ട് ..
ആരും വലിയവരല്ല ; ആരും ചെറിയവരുമല്ല എന്ന മട്ട് ..
മതില്‍ കെട്ടി നിര്‍ത്തി വളര്‍ത്തുമ്പോള്‍ മറ്റു ചില മാനുഷിക മതിലുകള്‍
തകരുന്നുണ്ട് എന്നര്‍ത്ഥം.ഒരു കാര്യം നാം മനസ്സിലാക്കിയേ പറ്റൂ . ഓരോ കാലത്തിനും അനുയോജ്യമായ തലമുറയാണ് ഇവിടെ ജനിക്കുന്നത് .
അവര്‍ക്ക് അവരുടെതായ ശീലങ്ങളും സ്വഭാവങ്ങളും വിനോദങ്ങളും ഉണ്ട് . നമ്മുടെ കാലത്തെ കളികള്‍ നമ്മുടേത് മാത്രമാണ് .
അവ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ നമുക്ക് ഗൃഹാതുരത്വം തോന്നുന്നത് അത് നമ്മുടെതായിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാണ് .
പക്ഷെ അക്കാലം മാത്രമായിരുന്നു ശരി , പഴകാല കളികള്‍ മാത്രമാണ് കളി , എന്നൊക്കെ നമുക്ക് തോന്നാമെങ്കിലും പുതിയ തലമുറക്ക് തോന്നില്ല .
സാറ്റ് കളിയെക്കുറിച്ച് നമ്മുടെ കുട്ടികളോട് ഒന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കൂ .. !!കാലം മാറുമ്പോള്‍ തലമുറ മാറുമ്പോള്‍ കളികള്‍ , ശീലങ്ങള്‍ , രീതികള്‍ , ഇവയൊക്കെയും മാറും . നമ്മുടെ കുട്ടിക്കാലത്തെ കളികള്‍ അല്ല നമ്മുടെ കുട്ടികളുടെ കളികള്‍ .
അവര്‍ക്ക് അവരുടെതായ ശീലങ്ങളും സ്വഭാവങ്ങളും വിനോദങ്ങളും ഉണ്ട് . നമ്മുടെ കാലത്തെ കളികള്‍ നമ്മുടേത് മാത്രമാണ് .
അവ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ നമുക്ക് ഗൃഹാതുരത്വം തോന്നുന്നത് അത് നമ്മുടെതായിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാണ് .
പക്ഷെ അക്കാലം മാത്രമായിരുന്നു ശരി , പഴകാല കളികള്‍ മാത്രമാണ് കളി , എന്നൊക്കെ നമുക്ക് തോന്നാമെങ്കിലും പുതിയ തലമുറക്ക് തോന്നില്ല .
സാറ്റ് കളിയെക്കുറിച്ച് നമ്മുടെ കുട്ടികളോട് ഒന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കൂ .. !!കാലം മാറുമ്പോള്‍ തലമുറ മാറുമ്പോള്‍ കളികള്‍ , ശീലങ്ങള്‍ , രീതികള്‍ , ഇവയൊക്കെയും മാറും . നമ്മുടെ കുട്ടിക്കാലത്തെ കളികള്‍ അല്ല നമ്മുടെ കുട്ടികളുടെ കളികള്‍ .
അവരുടെ കളികള്‍ ആവില്ല അവരുടെ കുട്ടികളുടെ കളികള്‍ .
അതിനു ആരും ആരെയും കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല . അങ്ങനെയാണ്
ലോകക്രമം .നാം തന്നെ എത്രയാണ് മാറിയത് ? അയല്‍പക്കങ്ങളില്‍ പോയി സൊറ
പറഞ്ഞിരിക്കാന്‍ ഇന്ന് ആര്‍ക്കെങ്കിലും നേരമുണ്ടോ ?
മനുഷ്യന്‍ മനുഷ്യനെ കാണുന്നത് കൂടുതലും ഉപകരണങ്ങളിലൂടെയാണ് . വിരല്‍ത്തുമ്പിലാണ് ഭൂഗോളം . തുറക്കുകയെ വേണ്ടാത്ത വാതിലുകള്‍ ആണ് കൂടുതലും ..
ആര്‍ക്കും ആരെയും ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല . അത് കൊണ്ട് തന്നെ ‘നമുക്ക് നാം തന്നെ ധാരാളം ‘ .പണ്ടത്തെ കുട്ടികളെ വിരട്ടി നേരെയാക്കാന്‍ പറ്റുമായിരുന്നു . നാമൊക്കെ രക്ഷിതാക്കളില്‍ നിന്ന് അടി മേടിച്ചവരാണ് .
മനുഷ്യന്‍ മനുഷ്യനെ കാണുന്നത് കൂടുതലും ഉപകരണങ്ങളിലൂടെയാണ് . വിരല്‍ത്തുമ്പിലാണ് ഭൂഗോളം . തുറക്കുകയെ വേണ്ടാത്ത വാതിലുകള്‍ ആണ് കൂടുതലും ..
ആര്‍ക്കും ആരെയും ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല . അത് കൊണ്ട് തന്നെ ‘നമുക്ക് നാം തന്നെ ധാരാളം ‘ .പണ്ടത്തെ കുട്ടികളെ വിരട്ടി നേരെയാക്കാന്‍ പറ്റുമായിരുന്നു . നാമൊക്കെ രക്ഷിതാക്കളില്‍ നിന്ന് അടി മേടിച്ചവരാണ് .
അധ്യാപകരില്‍ നിന്നും അതിലേറെ കിട്ടിയവരാണ് . പക്ഷെ ഇന്ന് അടിയും വടിയും
ഭീഷണിയും വിരട്ടലും ഒന്നും പുതിയ മക്കളുടെ അടുത്തു വിലപ്പോകില്ല .അച്ഛനെ
അവിടെ കാണുമ്പോള്‍ ഇവിടെ മാറിപ്പോകുന്ന മകനല്ല ഇന്നത്തെ മകന്‍ . അവന്‍
ഇന്ന് അച്ഛന്റെ തോളില്‍ കയ്യിട്ടു നടക്കുന്നവനാണ് .
അവര്‍ ഒന്നിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു , വിനോദങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്നു
..പുതിയ അച്ഛന്‍ /അമ്മ / മകന്‍ /മകള്‍ ബന്ധങ്ങളില്‍ ഒരു പാട് മാറ്റം
വന്നിരിക്കുന്നു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ സൌഹൃദ അന്തരീക്ഷം
വീട്ടിലും നമ്മുടെ സമീപനങ്ങളിലും ഉണ്ടായെങ്കില്‍ മാത്രമേ പുതിയ
മക്കളുമായി നമുക്ക് സമരസപ്പെട്ടു പോകാന്‍ കഴിയൂ.
പിടിച്ചു വെക്കലല്ല നിയന്ത്രണം വെക്കലാണ് ബുദ്ധി.
പിടിച്ചു വെക്കലല്ല നിയന്ത്രണം വെക്കലാണ് ബുദ്ധി.
അല്ലെങ്കില്‍ കിട്ടാത്തതു കിട്ടാന്‍ അരുതാത്ത മാര്‍ഗങ്ങള്‍ അവന്‍
തേടിപ്പോവും. നമുക്ക് നമ്മുടെ കുട്ടികളെ തന്നെ നഷ്ടപ്പെടാന്‍ ഇത്
കാരണമായേക്കും .
പട്ടാളച്ചിട്ടയോടെ മക്കളെ വളര്‍ത്തുന്ന കാലം കഴിഞ്ഞു . നല്ല സൌഹൃദവും അനുകൂലമായ കുടുംബാന്തരീക്ഷവും
പക്വമായ സമീപനങ്ങളും കൊണ്ട് മാത്രമേ പുതിയ തലമുറയെ നല്ല മക്കളായി വളര്‍ത്തിക്കൊണ്ടു വരാന്‍ കഴിയൂ.
കുട്ടികളെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ നാം ശ്രമിക്കുമ്പോഴേ കുട്ടികള്‍ നമ്മെ മനസ്സിലാക്കാനും ശ്രമിക്കൂ.
പറയുന്നതെല്ലാം വാങ്ങിക്കൊടുക്കാന്‍ കാണിക്കുന്ന താത്പര്യത്തെക്കാള്‍
കൂടുതല്‍ , വാങ്ങിക്കൊടുത്തവ എങ്ങനെ ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്ന് നാം അറിയണം .
പുതിയ സംവിധാനങ്ങള്‍ അവന്റെ മാനസിക വികാസത്തിനും വളര്‍ച്ചക്കും
അനുഗുണമായ രീതിയില്‍ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള ബോധം മക്കളില്‍ വളര്‍ത്തിക്കൊണ്ടു
വരണം .പുതിയ തലമുറയെ നേര്‍വഴിക്കു നടത്താന്‍ നാം പുതിയ രക്ഷിതാക്കള്‍ ആവുക
തന്നെ വേണം !!!
